Zu Rashomon Krimi Ab 1950 unter der Regie von Akira Kurosawa mit Toshiro Mifune und Machiko Kiyo in den Hauptrollen. Dauer: 88 Minuten. Herstellungsland: Japan. Kurze Zusammenfassung des Films Raschomon (1950). Unter dem Portikus des Rusho-Gottheitstempels in Kyoto im 15. Jahrhundert erinnern Holzfäller, Bonzen und Diener an die tragische Bluttat vor Gericht: Ein Bandit griff einen Samurai an, der mit seiner Frau unterwegs war. Dschungel, einen Mann töten und eine Frau vergewaltigen. Filmkritik Es geht oft um den männlichen Wunsch, die besten Nachrichten aus Polen, die besten Nachrichten aus Polen, die besten Nachrichten aus Polen, das Geheimnis um die verwirrende Spur des tasmanischen Wolfes zu entdecken, und das Geheimnis der verwirrenden Spur des tasmanischen Wolfes ist eine großartige Kommunikationseinheit für diesen Zweck beste Nachrichten aus Polen von den besten Informationen. Könnte aus Polen sein Eine ehrliche Rezension eines Films oder einer Serie Die besten N...
Prezydent Rosji Władimir Władimir Putin chce prowadzić wojnę na Ukrainie w taki sam sposób, w jaki w czwartek zapewnił wolność głównemu rosyjskiemu handlarzowi bronią: zadać tyle bólu zachodnim rządom, że w końcu zawrą układ.
Kreml przez ponad dekadę naciskał na zwolnienie z więzienia w Stanach Zjednoczonych Wiktora Buta, skazanego w 2011 roku za spiskowanie w celu zabicia Amerykanów. Ale dopiero w tym roku, wraz z aresztowaniem na moskiewskim lotnisku amerykańskiej gwiazdy koszykówki Brittney Griner, Putin znalazł sposób, by postawić na swoim.
W czwartek prokremlowskie głosy świętowały uwolnienie Buta, w ramach wymiany jeńców za panią Griner, jako zwycięstwo, znak, że bez względu na chęć ukarania Rosji za wojnę na Ukrainie, Stany Zjednoczone i tak przyjdą do tabeli, gdy w grę wchodzą kluczowe interesy amerykańskie. Rosja negocjowała z „pozycji siły, towarzysze”, Maria Butina — proputinowska posłanka do parlamentu, która sama odbywała karę w amerykańskim więzieniu — wysłane w aplikacji do przesyłania wiadomości Telegram.
Wyłaniająca się strategia Putina na Ukrainie, w następstwie powtarzających się porażek jego armii, coraz bardziej przypomina strategię, która ostatecznie sprowadziła Buta z powrotem do Moskwy. Bombarduje ukraińską infrastrukturę energetyczną, skutecznie biorąc jej mieszkańców jako zakładników, starając się złamać ducha kraju.
Ta taktyka grozi Unii Europejskiej m.in nowa fala uchodźców tak jak Putin używa znanej dźwigni ekonomicznej: duszenia poza eksportem gazu. A pan Putin zakłada się, że Zachód, nawet po okazaniu o wiele większej jedności w poparciu dla Ukrainy, niż wydaje się, że Putin się spodziewał, w końcu zmęczy się walką i jej negatywnymi skutkami gospodarczymi.
Nie ma gwarancji, że strategia zadziała. Chociaż prezydent Biden ustąpił Boutowi, nie okazał on skłonności do rezygnacji ze wsparcia Stanów Zjednoczonych dla Ukrainy. Europejscy sojusznicy Ameryki, stojąc w obliczu pewnej wewnętrznej presji politycznej i gospodarczej, by naciskać na kompromis z Rosją, pozostali na pokładzie.
W obliczu tej solidarności Zachodu Putin wielokrotnie sygnalizował w tym tygodniu, że jest gotów dalej walczyć, pomimo żenujących odwrotów terytorialnych, rosyjskich ofiar, które Stany Zjednoczone stawiają na ponad 100 tys i stale rozszerzające się sankcje Zachodu. W środę on ostrzeżony że wojna „może być długim procesem”. Podczas ceremonii wręczenia medali dla żołnierzy na Kremlu w czwartek Putin upierał się – fałszywie – że to rząd Ukrainy dokonywał „ludobójstwa”, sugerując, że rosyjskie ataki na ukraińską infrastrukturę energetyczną będą kontynuowane.
„Jeśli wykonamy najmniejszy ruch, aby zareagować, w całym wszechświecie rozlegnie się hałas, hałas i wrzawa” – powiedział z kieliszkiem szampana w dłoni w uwagach audycja w telewizji państwowej. „To nie przeszkodzi nam w wypełnianiu naszych misji bojowych”.
Sam Putin nie skomentował w czwartek wymiany więźniów. Ale w kontekście wojny ukraińskiej w Moskwie było wyraźne podteksty: dla zwolenników Putin pozostaje twórcą umowy i jest gotowy do negocjacji w sprawie Ukrainy, o ile Zachód nie blokuje jego celu, jakim jest wciągając kraj w swoją orbitę i zajmując część jego terytorium.
„Sygnalizuje, że jest gotowy do targowania się” – powiedziała Tatiana Stanowaja, politolog badająca Putina. „Ale daje Zachodowi do zrozumienia, że„ Ukraina jest nasza ”.
Zapytany, kiedy wojna może się zakończyć, rzecznik Putina, Dmitrij S. Pieskow, zasugerował w czwartek, że Rosja wciąż czeka, aż prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski zaakceptuje jakiś układ: „Zełenski wie, kiedy to wszystko może się skończyć. To może się skończyć jutro, jeśli będzie taka wola.
Ale kiedy jeden z czołowych szpiegów Putina, Siergiej Naryszkin, spotkał się w zeszłym miesiącu w Turcji z szefem CIA Williamem Burnsem, pan Burns nie rozmawiał o rozwiązaniu wojny na Ukrainie, jak powiedzieli amerykańscy urzędnicy. Zamiast tego, panie Burns ostrzegł przed tragicznymi konsekwencjami dla Moskwy gdyby użyła broni nuklearnej na Ukrainie oraz omówiono losy więzionych w Rosji Amerykanów, w tym pani Griner.
„Rosyjski styl negocjacyjny polega na tym, że uderzają cię w twarz, a potem pytają, czy chcesz negocjować” – powiedział Jeremy Shapiro, były urzędnik Departamentu Stanu, który obecnie pracuje jako dyrektor ds. badań w think tanku European Council on Foreign Relations. „Amerykanie odpowiadają na to, mówiąc:„ Wiesz, właśnie uderzyłeś nas w twarz, najwyraźniej nie chcesz negocjować ”.
Niemniej jednak negocjacje w niektórych kwestiach trwały nawet po eskalacji rosyjskich ataków rakietowych, rozmowy pobłogosławił Putin, pomimo okazjonalnej krytyki ze strony najbardziej jastrzębich zwolenników jego wojny.
Rosyjscy prowojenni blogerzy wściekli się we wrześniu, kiedy Putin Zgoda do wcześniejszej głośnej wymiany: dowódcy Batalionu Azow, nacjonalistycznej siły bojowej w ukraińskiej armii, która zyskała status celebryty za obronę oblężonej huty stali, dla przyjaciela Putina, ukraińskiego polityka Wiktora Medwedczuka. Niektórzy krytycy ostro potępili zgodę Putina na eksport ukraińskiego zboża przez Morze Czarne, uznając ją za nienależne ustępstwo.
A potem były rozmowy wokół pana Bout i pani Griner. Na pierwszy rzut oka wymiana wydawała się niedopasowana, biorąc pod uwagę dużą rozbieżność w powadze ich przestępstw: jeden z najbardziej płodnych handlarzy bronią na świecie i amerykańska gwiazda koszykówki zatrzymana za podróżowanie z wkładami vape zawierającymi olej haszyszowy.
Ale pan Biden pokazał, że jest gotów zainwestować znaczny kapitał polityczny w zapewnienie wolności pani Griner, podczas gdy Kreml od dawna zabiega o uwolnienie pana Bout.
„Wiemy, że próby pomocy Boutowi były podejmowane od wielu lat” – powiedział Andriej Kortunow, dyrektor generalny Rosyjskiej Rady do Spraw Międzynarodowych, organizacji badawczej bliskiej rosyjskiemu rządowi. „Stał się też postacią symboliczną” dla Kremla – dodał.
Pan Bout stał się znany wśród amerykańskich urzędników wywiadu, zyskując przydomek „Kupiciel Śmierci”, ponieważ przez lata unikał schwytania. W końcu został aresztowany w tajnej operacji w Bangkoku w 2008 roku, a amerykańscy prokuratorzy powiedzieli, że zgodził się sprzedawać broń przeciwlotniczą informatorom udającym nabywców broni dla Kolumbijskich Rewolucyjnych Sił Zbrojnych (FARC).
Niektórzy analitycy uważają, że Bout ma powiązania z rosyjskimi służbami wywiadowczymi. Takie powiązania nie zostały publicznie potwierdzone, ale mogą wyjaśniać, dlaczego pan Putin – były oficer KGB – tak bardzo przykłada się do pracy na rzecz uwolnienia pana Buta.
„Gdyby był tylko jakimś handlarzem bronią i magnatem towarowym, trudno zrozumieć, dlaczego miałoby to być takim priorytetem dla państwa rosyjskiego” – powiedział Mark Galeotti, wykładowca Rosji i przestępczości międzynarodowej na University College London. lato.
Oznacza to, że decyzja Stanów Zjednoczonych o uwolnieniu Buta – prawdopodobnie najwybitniejszego Rosjanina przetrzymywanego w amerykańskim areszcie – stanowiła znaczący kompromis. Został spotęgowany przez fakt, że Stany Zjednoczone zgodziły się na wymianę, mimo że Rosja odmówiła włączenia Paula Whelana, byłego żołnierza piechoty morskiej administracji Bidena uważa również za zakładnika politycznego.
Niektórzy analitycy uważają, że decyzja o uwolnieniu Buta niesie ze sobą ryzyko, ponieważ może zachęcić Putina do wzięcia nowych zakładników – i pokazuje, że jego strategia zadawania bólu, a następnie uzyskiwania ustępstw, nadal przynosi owoce.
Andrei Soldatov, rosyjski dziennikarz specjalizujący się w służbach bezpieczeństwa, powiedział, że jest zaniepokojony precedensem, jakim jest zgoda Waszyngtonu na wymianę handlarza bronią na koszykarza, który popełnił drobne przewinienie.
„W czasach zimnej wojny zawsze chodziło o profesjonalistów przeciwko profesjonalistom, jednego szpiega przeciwko drugiemu” – powiedział. Podczas gdy Stany Zjednoczone muszą stawić czoła publicznemu żądaniu zwrotu zakładnika w kraju, Rosjanie mogą „całkowicie to zignorować” – powiedział.
Teraz Moskwa „może po prostu złapać kogoś o wysokim profilu publicznym w USA – sportowca, sportowca” – powiedział. Publiczne oburzenie w USA „sprawiłoby, że ta pozycja byłaby znacznie korzystniejsza w kontekście tego rodzaju rozmów.
Komentarze
Prześlij komentarz